Piec kaflowy kiedyś był standardem w rozmaite budynkach. Nie był jednakże w stanie ogrzać wszystkich pomieszczeń, więc w poszczególnych pomieszczeniach musiały stać odrębne piece kaflowe. Na dole takich pieców były specjalne paleniska, w których rozpalało się drewnem albo węglem.
Piec był wysoki na przynajmniej dwie m, a zdarza się, że sięgał aż do sufitu i cały był obłożony kaflami ceramicznymi, które świetnie się nagrzewały i długo oddawały ciepło. Taka konstrukcja sprawiała, że piec był ciepły dosłownie wiele godzin po wygaśnięciu w nim płomieni. Piece kaflowe ozdobne stawiane są dosłownie dzisiaj, przy czym w większości przypadków nie pali się w nich. Raz tylko na jakiś czas można w nich podpalić, ale to stanowi raczej wyłącznie detal atrakcji, nie jednak normalnej eksploatacji takiego pieca. Jeśli chcemy ujrzeć starsze piece tego rodzaju, nadal działające, to należy odwiedzić stare domy lub kamienica utworzone przed wojną albo w okresie międzywojennym. Wtedy takie piece były specyfikacją właściwie w każdym domu. Gwarantowały ciepło na sporo godzin, zwłaszcza nocą, kiedy w czasie mroźnych zim mróz aż trzeszczał na dworze. Przy takim piecu można było w każdym momencie czuć się miło i ciepło, przy tym istniała sposobność suszenia na takim piecu owoców czy grzybów, co równie często wykorzystywały gospodynie domowe. Atmosfera tamtych domów ogrzewanych kaflowymi piecami była w pełni inna, niż dzisiaj, niemniej jednak na nieszczęście w pomieszczeniach dużo trudniej było utrzymać porządek, bo wokół pieca w każdym momencie było drewno albo węgiel, oraz sypiący się popiół.
Zobacz: kominki elektryczne warszawa.
